Een vlaag herfst wind blies er doorheen en veegde de gevallen bladeren in de tuin op. Zittend bij het raam, fronste ik en dacht ik na over deze verzen, “Zie, de dagen komen […] dat ik voor een honger in het land zal zorgen. Geen honger naar brood en geen dorst naar water, maar om de woorden van Jehova te horen” (Amos 8:11), en “En ik heb u ook de regen onthouden, toen de oogsttijd nog drie maanden weg was. En ik heb het laten regenen op de ene stad maar niet laten regenen op de andere stad: op het ene stuk land viel regen en het stuk land zonder regen verdorde” (Amos 4:7). Uit dit vers blijkt dat God hongersnood zal veroorzaken in de religieuze wereld wanneer Zijn volgelingen allemaal afwijken van Zijn weg en niet langer Zijn woorden gehoorzamen. Dat wil zeggen, de verlatenheid van de kerk is door God ingesteld, maar wat is Gods wil hierachter? En welke inspiratie kunnen wij mensen van de laatste dagen verkrijgen? Met dit in gedachten kwam ik voor de Heer, bad en zocht Hem. Nadat ik de Bijbel en enkele spirituele boeken had geraadpleegd, was het raadsel in mijn hart eindelijk opgelost.

Uit de bijbelse verslagen van hoe de tempel was aan het einde van het Tijdperk van de Wet, verkreeg ik wat verlichting. In die tijd had de tempel het leiderschap van God verloren, waarbij de overpriesters en farizeeën die God dienden het hart verloren dat God vereerde en lam en blind vee aanboden als offers aan God. Hoewel ze de wetten en geboden van Jehova God hadden overtreden, ontvingen ze geen discipline of straf. Trouwens, ze volgden niet de weg van God, en misleidden het gewone volk vaak omwille van hun eigen belangen en verslonden zelfs het bezit van weduwen. Ze concentreerden zich alleen op het praten over de letterlijke doctrines van de Bijbel en theologische theorieën in plaats van de mensen ertoe te brengen de weg van God te volgen en de wetten en geboden te gehoorzamen. Dientengevolge veranderden zij de tempel in een “hol van dieven”. Net zoals het in de Bijbel is vastgelegd: “Jezus​ ging de ​tempel​ binnen, hij joeg iedereen weg die daar iets kocht of verkocht, gooide de tafels van de geldwisselaars en de stoelen van de duivenverkopers omver en riep hun toe: ‘Er staat geschreven: “Mijn huis moet een huis van ​gebed​ zijn,” maar jullie maken er een rovershol van!’” (Matteüs 21:12-13). Uit deze verzen kunnen we zien dat de tempel op dat moment een plaats was geworden waar vee en pluimvee werden gekocht en verkocht en geld werd uitgewisseld, niet langer een plaats om God te aanbidden.

Toen de Heer Jezus kwam om nieuw werk te doen, predikte Hij het evangelie van het koninkrijk der hemelen, vroeg Hij mensen om hun zonden te belijden en zich te bekeren, en verrichtte Hij vele wonderen en tekenen, zoals de blinden laten zien, de lammen laten lopen, en melaatsen om te genezen. In die tijd keerde de Heilige Geest zich om Zijn werk te verdedigen, wat resulteerde in de geleidelijke verlatenheid van de tempel. Gods intentie was om mensen te laten zien dat Hij nieuw werk buiten de tempel had gedaan en dat ze dus de tempel moesten verlaten om het werk van de Heer Jezus te volgen en Zijn verlossing te verkrijgen. De farizeeën waren echter zo arrogant dat ze het werk van de Heer Jezus niet zochten en accepteerden, maar vasthielden aan hun eigen opvattingen en zelfs allerlei geruchten verzonnen om Hem te weerstaan ​​en te veroordelen om hun status en levensonderhoud te beschermen. Ze bleven hardnekkig in de tempel, verstoken van het werk van de Heilige Geest en misten uiteindelijk de redding van de Heer Jezus.

Dit deed me denken aan de huidige situatie van onze kerk. Extern wonen we vaak bijeenkomsten bij waar we naar preken luisteren, de Bijbel lezen en hymnes zingen om de Heer te prijzen, maar wanneer we naar huis terugkeren, hebben we geen interesse in het lezen van de Bijbel of bidden, waardoor we ons eerdere enthousiasme verliezen. Het geloof en de liefde van de broeders en zusters in het algemeen wordt koud en zwak, en onze geest is verdord en donker; we verkrijgen geen licht bij het lezen van de Bijbel en hebben niets te zeggen terwijl we tot de Heer bidden; we behandelen Gods woorden alleen als regels om ons aan te houden, maar begrijpen Zijn wil niet en hebben geen kennis van Hem; we concentreren ons alleen op de oppervlakkige goede daden, maar slagen er niet in Gods woorden te beoefenen wanneer we dingen tegenkomen. Bovendien volgen velen van ons de trends van de wereld en begeren we wereldlijk genot, niet in staat onszelf te bevrijden. In de kerk verschijnen steeds meer ongerechtigde acties zoals worstelen in jaloezie, vechten om roem en winst, elkaar aanvallen en uitsluiten, en kleine groepen vormen; de voorgangers en ouderlingen praten alleen over bijbelse kennis en theologische theorie, niet in staat om iets nieuws en helders te zeggen om onze levens te voorzien. Om deze situatie te veranderen, probeerden ze vele methoden, zoals het houden van Bijbelstudie klassen, gebedsbijeenkomsten en bijbel voordracht competities en het regelen van de broeders en zusters om beurten voor de kerk te bidden, wat ons enthousiasme tijdelijk opwekte, maar daarna waren nog steeds passief en zwak. ... Gezien de huidige situatie van onze kerk – zijn de meeste vrome christenen donker en verdord van geest en voelen niet langer de aanwezigheid van de Heer – lijkt het alsof we in de steek zijn gelaten door de Heer. Ik herinnerde me toen we voor het eerst in de Heer geloofden. In die tijd waren de broeders en zusters vol geloof, elk brandend als vuur. Zelfs toen we leden onder vervolgingen en beproevingen, werden we nooit negatief of zwak, maar bleven we volharden in het bijwonen van bijeenkomsten en het evangelie te prediken om te getuigen van de naam van de Heer – het was totaal anders dan de verlatenheid van de kerk nu. De Bijbel zegt: “De kerk […] is Zijn lichaam, de volheid van Hem die alles vult” (Efeziërs 1:23). Maar het is duidelijk dat onze kerk nu niet lijkt op wat er in het vers wordt gezegd.

Wat moeten we doen in het aangezicht van de verlatenheid van de kerk?

Dus wat moeten we doen in het aangezicht van de verlatenheid van de kerk? Ik dacht toen terug aan toen de Heer Jezus kwam om werk te doen. In die tijd werkte de Heer Jezus niet in de tempel, maar op het platteland, bij de zee, in de woestijn en op de bergen. Alleen wanneer mensen de tempel uit liepen en het werk van de Heer Jezus accepteerden, konden ze genieten van het werk van de Heilige Geest en de redding van de Heer verkrijgen. Net zoals toen Petrus, Matteüs en de anderen hoorden wat de Heer zei en getuigden hoe Hij de wonderen verrichtte, herkenden zij dat de Heer Jezus de komende Messias was, en volgden aldus Zijn werk en verkregen Zijn redding. Hoewel ze de tempel verlieten en God daar niet meer aanbaden, verkregen ze de persoonlijke leiding, bewatering en bemoediging van de Heer, omdat ze Zijn huidige werk met een dorstig en zoekend hart accepteerden, en ondertussen het werk van de Heilige Geest bereikten.

De Heer Jezus zei: “Gelukkig wie hongeren en dorsten naar ​gerechtigheid, want zij zullen verzadigd worden” (Matteüs 5:6). Dus geconfronteerd met de verlatenheid van de kerk, moeten we actief de voetafdrukken van de Heer zoeken en volgen zoals Petrus en de andere discipelen deden. Maar hoe moeten we de voetafdrukken van de Heer volgen? Eigenlijk hebben de woorden van de Heer ons al lang het antwoord verteld. De Heer Jezus zei: “Ik heb jullie nog veel meer te zeggen, maar jullie kunnen het nog niet verdragen. De ​Geest​ van de waarheid zal jullie, wanneer hij komt, de weg wijzen naar de volle waarheid. Hij zal niet namens zichzelf spreken, maar hij zal zeggen wat hij hoort en jullie bekendmaken wat komen gaat” (Johannes 16:12-13), “Ik sta voor de deur en klop aan. Als iemand mijn stem hoort en de deur opent, zal ik binnenkomen, en we zullen samen eten, ik met hem en hij met mij” (Openbaring 3:20). De woorden van de Heer maken duidelijk dat Hij zal terugkeren om te spreken en woorden te uiten en de schapen in Zijn huis brengen die Zijn stem kunnen herkennen en aan Hem toebehoren. Door de verlatenheid van de kerk, is Gods plan voor degenen die de waarheid echt liefhebben en in verschillende denominaties in Hem geloven om actief naar de uitingen van de Heer te zoeken en Zijn persoonlijke bewatering en bemoediging te accepteren. Door de huidige woorden van God te lezen, communicatie te hebben over de waarheid, hymnes te zingen en te bidden, kunnen ze de verlichting en illuminatie van de Heilige Geest verkrijgen, en geleidelijk zullen hun levens groeien en hun kennis van God zich verdiepen. Uiteindelijk zullen ze in staat zijn hun geloof in God te handhaven, God te verheerlijken en voor God te getuigen, ongeacht welke vervolging of beproevingen hen overkomen. Zulke mensen zijn de wijze maagden geprofeteerd door de Heer Jezus die in staat zijn het bruiloftsfeest met het Lam bij te wonen en de ware redding te verkrijgen die in de laatste dagen is geopenbaard zoals geprofeteerd in de Bijbel. Degenen die daarentegen koppig in de kerken blijven en wachten op de dood, ongeacht hoe dorstig en donker ze zich in hun geest voelen, zijn de dwaze maagden geprofeteerd door de Heer Jezus die door Hem zullen worden verlaten.

Nu ik deze twee verzen opnieuw lees, “Zie, de dagen komen […] dat ik voor een honger in het land zal zorgen. Geen honger naar brood en geen dorst naar water, maar om de woorden van Jehova te horen” (Amos 8:11), en “En ik heb u ook de regen onthouden, toen de oogsttijd nog drie maanden weg was. En ik heb het laten regenen op de ene stad maar niet laten regenen op de andere stad: op het ene stuk land viel regen en het stuk land zonder regen verdorde” (Amos 4:7), begrijp ik eindelijk Gods wil – God hoopt dat we de regenloze plaats kunnen verlaten, de uitingen van de Heilige Geest kunnen vinden en onze geest kunnen voeden.

Beste vrienden, hebben jullie de uitingen van de Heilige Geest gevonden?

Sommige bijbelteksten zijn ontleend aan de Nieuwe Bijbelvertaling © 2004/2007 Nederlands Bijbelgenootschap.

Lees meer:

Wat is het geheim van de wijze maagden om de bruiloft van het Lam bij te wonen?

Hoe Gods stem te onderscheiden om de terugkeer van de Heer te verwelkomen