Noot van de redactie: Veel mensen jagen hun hele leven doelen als roem en gewin na, ondanks dat velen van ons getuige zijn geweest van situaties waarin anderen pijn en ellende moesten meemaken in een bittere strijd om roem en gewin. Maar slechts enkelen zijn ooit in staat zich te bevrijden uit de boeien van een onophoudelijke jacht naar roem en gewin. In het streven naar roem en gewin keren sommige mensen zich tegen hun eigen familie. Sommigen hebben zelfs de drang om te doden. Anderen jagen ze na ten koste van hun gezondheid en kampen met ziekte en kwalen ondanks het feit dat ze in de bloei van hun leven zijn. Weer anderen gaan, in dit streven, een crimineel leven leiden. Velen van ons gaan automatisch bij zichzelf te rade en vragen zich af: “Wat is het meest zinvolle om na te streven in ons leven? Kan het najagen van roem en gewin echt een vrijkaartje zijn naar geluk?” Om wat meer licht op deze vragen te schijnen, is May – die ooit al haar energie in een dergelijke strijd stak – hier om haar verhaal met ons te delen …

“May, heb je echt besloten er mee te stoppen?”

“Ja, ik heb een besluit genomen. Ik ga naar de Verenigde Staten om mijn masteropleiding te doen. Je weet hoe dingen hier werken. Niemand komt ooit verder in dit bedrijf, tenzij je een hogere opleiding hebt genoten”, antwoordde ik mijn collega onversaagd.

Ik herinner mij, dat, toen ik mijn diploma had behaald, het enige waar ik aan kon denken manieren waren om boven de massa uit te steken en iets van mezelf te maken. Ik hield mezelf voor, dat ik op een dag een dure auto zou rijden en in een grote villa zou wonen. Het bedrijf waar ik werkte, weigerde echter iemand aan te nemen voor een bestuurlijke positie als diegene geen MBA of PhD had, waardoor ik als starter onderaan de ladder moest beginnen. “Mensen hebben moeite hogerop te komen, maar water stroomt naar beneden”, hield ik mezelf voor. Om kans te maken op promotie, bleef ik vaak na mijn werk achter in de bibliotheek van het bedrijf; ik las elk verslag van voorgaande projecten. Ik werd een ongegeneerde workaholic. Meer dan eens putte ik me zozeer uit dat ik pijn op mijn borst kreeg en moeite met ademhalen. Dit resulteerde uiteindelijk in een regelrechte astma-aanval. Steeds weer wimpelde ik het weg. “Geen pijn, geen gewin”, hield ik mezelf steeds voor. Na jaren hard werken, viel ik eindelijk op bij mijn baas, maar vervolgens werd ik weer overrompeld door het feit dat niet ik, maar een andere vrouw die veel later dan ik bij het bedrijf was komen werken en minder goed was in haar werk – maar die een hogere opleiding had – promotie had gemaakt als supervisor. Hierdoor voelde ik me afgewezen en voelde ik onvrede. Ik had mijn zinnen gezet op het verwerven van roem en gewin en besloot daarom mijn ontslag in te dienen en te vertrekken naar de Verenigde Staten om een masteropleiding te gaan volgen.

Een paar jaar daarna ontving ik mijn masterdiploma en keerde ik terug naar Taiwan om verder op de corporate ladder te komen. Al snel had ik een senior functie in mijn bedrijf en verdiende ik erg veel. Ik woonde in een groot huis, gaf geld uit aan resorts met warmwaterbronnen en mijn vrienden en familie prezen me om wat ik bereikt had. Je zou kunnen zeggen dat ik alles had – roem en gewin. En toch was ik nog steeds niet tevreden met mijn leven. Ik had het gevoel dat ik alleen maar enorm succesvolle ondernemers en investeerders om me heen had, en ik verlangde ernaar op hetzelfde niveau als zij te komen. Het idee om ondernemer te worden werd al gauw rotsvast. Om mijn droom werkelijkheid te laten worden, bleef ik werken, terwijl ik daarnaast ook handelde in vastgoed. Lange tijd nam ik extra hypotheken om diverse huurpanden te kopen. Tegelijkertijd volgde ik lessen in investeren en financieel management. Eerst begon ik met handelen in vreemde valuta en ging al snel over op gemeenschappelijke beleggingsfondsen. Daarna leerde ik hoe je moest investeren in aandelen, futures en opties. Ik zag dat sommige van mijn vrienden de aandelenmarket uitprobeerden en van de een op andere dag tienduizenden verdienden – sommige werden zelfs binnen een paar jaar miljonair. Ik werd verteerd door jaloezie en fantaseerde voortdurend over ooit rijk te worden, net als zij. In die tijd spendeerde ik drie of vier uur per dag met het volgen van de markt. Zelfs tijdens het werk kon ik niet stoppen met denken aan het handelen in futures en checkte voortdurend mijn portfolio. Aangezien de futuresmarkten enorm wispelturig kunnen zijn, was ik erg gespannen – elke keer dat ik een order plaatste, kreeg ik hartkloppingen en begonnen mijn handpalmen te zweten. Mijn grootste angst was dat ik op een morgen wakker zou worden en zien dat mijn hele fortuin van de een op andere dag was verdampt. Als gevolg daarvan had ik periodes van slapeloosheid en verloor ik vaak mijn eetlust. Na zo lang in beslag genomen te zijn door de aandelenmarkt verloor ik mijn interesse in mijn werk, mijn vriendschappen en romantiek. Daarom nam ik ontslag van mijn werk om helemaal te kunnen focussen op de aandelenmarkt.

Op een dag hoorde ik van een investeringsmogelijkheid waarbij een rendement van 8% per maand werd geclaimd. Ik dacht dat dit mijn kans was om makkelijk enorme winsten te behalen en greep dit met beide handen aan door al mijn spaargeld in deze investering te stoppen. Maar voordat deze investering überhaupt begonnen was met het uitkeren van dividend, kwam uit dat het een piramidespel was. Om het maar niet te hebben over de beloofde rente-inkomsten – uiteindelijk was ik zelfs niet in staat mijn ingelegde bedrag terug te krijgen, dat in rook opgegaan leek te zijn. In deze jaren verloor ik honderden duizenden dollars in de aandelenmarkt. Ik was geruïneerd. Maar zelfs toen had ik nog niet genoeg. Ik zag dat twee of drie appartementen waar ik eerder in geïnvesteerd had, elk jaar steeds weer in waarde waren toegenomen, en ik nam het mezelf kwalijk dat ik niet meer had aangekocht. Dus ging ik door en nam nog meer leningen om twee luxe appartementen in een dure wijk te kopen. Toen stortte de vastgoedmarkt plotseling in en waren er geen kopers meer te vinden. Na een reeks van mislukte investeringen, heel wat geld in vastgoed verloren te hebben en enorme schulden te hebben opgebouwd, had ik het gevoel dat al die jaren van hard werken voor niets waren geweest. Ik was ontredderd. Geen woorden konden uitdrukking geven aan de pijn in mijn hart. Terwijl ik fysiek en mentaal bijna instortte, viel ik op de grond en huilde twee uur lang.

Niet veel later kwam ik een artikel in het nieuws tegen over een jonge, single, professionele vrouw die net als ik het goed voor mekaar had als rijke business executive. Net als ik had ze fraaie panden gekocht net voor de crash in de vastgoedmarkt en stond ze in slechts zes maanden bijna een kwartmiljoen dollar ‘onderwater’. In uiterste wanhoop klom ze naar de bovenste verdieping van haar gebouw en sprong haar dood tegemoet. Ik was erg van streek toen ik dat las. Hoe kon een jonge, succesvolle vrouw als zij haar leven beëindigen om een paar honderdduizend dollar? Dat verhaal uit het nieuws bracht me erg in verwarring. Wat betekent het nou echt om een succesvol leven te hebben? Was het najagen van roem en gewin echt de sleutel tot geluk?

Godzijdank kwam in mijn pijn en wanhoop Gods redding van de laatste dagen tot mij. Ik las Gods woorden: “Wat gebruikt Satan om de mens vast te houden en te controleren? (Roem en winst.) Dus Satan gebruikt roem en winst om de gedachten van de mens te beheersen, totdat ze alleen nog aan roem en winst kunnen denken. Ze vechten voor roem en winst, lijden ontberingen voor roem en winst, ondergaan vernedering voor roem en winst, offeren alles wat ze hebben op voor roem en winst, en ze zullen enig oordeel vellen of enige beslissing nemen voor roem en winst. Op deze manier ketent Satan de mens met onzichtbare boeien. Deze ketenen zitten vastgeklonken aan mensen en ze hebben niet de kracht noch de moed om ze af te werpen. Dus sjokken mensen met grote moeite steeds verder, zonder dat ze weten dat ze deze ketenen dragen. Omwille van deze roem en winst mijdt de mens God en verraadt hij Hem, en wordt de mens steeds slechter. Daardoor raakt de ene generatie na de andere vernietigd door de roem en winst van Satan.” “Roem en fortuin geven winst in de materiële wereld, ze geven tijdelijke tevredenheid, passief plezier, een vals gevoel van gemak en zorgen ervoor dat iemand zijn weg kwijtraakt. En dus, terwijl ze zich een weg banen in de uitgestrekte zee van de mensheid, hunkeren naar vrede, troost en rust in hun hart, worden mensen steeds weer door de golven meegenomen. Wanneer mensen de vragen nog moeten uitdiepen die het meest cruciaal zijn om te begrijpen – waar ze vandaan komen, waarom ze leven, waar ze heen gaan, enzovoort, worden ze door roem en rijkdom verleid, misleid en beheerst, onherroepelijk verloren. De tijd vliegt, jaren gaan voorbij in een oogwenk. Voordat men het zich realiseert, heeft men afscheid genomen van de beste jaren van zijn leven.”

Na Gods woord zorgvuldig overdacht te hebben, realiseerde ik me uiteindelijk dat het streven naar roem en gewin in feite het verkeerde pad was om te nemen – inderdaad is het Satans manier om mensen met onzichtbare ketens vast te binden. In het koppig najagen van roem en gewin verliezen mensen zichzelf en worden al meer verdorven, wat leidt tot een leven beladen met al meer pijn. Ik dacht terug aan de wetten der overleving waarmee ik door de jaren heen doordrenkt was, met opvattingen als het proberen het beter te doen dan anderen en ‘mensen hebben moeite hogerop te komen, maar water stroomt naar beneden’. Mijn enige doel in het leven was carrière maken en ik dacht dat iemands positie in de maatschappij bepaald werd door zijn of haar werk en nettowaarde. Met deze houding streefde ik heel gericht de doelen na van meer status behalen en geld vergaren, ongeacht hoe moeilijk dingen werden of hoeveel pijn ik moest lijden. Toen ik voor het eerst in de werkende wereld kwam, werkte ik onversaagd dag en nacht extra uren om kans te maken op promotie. Ik kwam vaak ver na middernacht thuis, waardoor ik nul tijd had om zelfs maar te overwegen te gaan daten. Al gauw gaf mijn lichaam mij alarmerende signalen dat ik mezelf aan het uitputten was. Toen ik geen promotie kon krijgen, omdat ik geen hogere opleiding had, weigerde ik mezelf neer te leggen bij de status quo. In plaats daarvan zei ik mijn werk gedag om een opleiding in het buitenland te volgen, waarbij ik hard werkte om mijn kennis te vermeerderen. Toen ik mijn masteropleiding had afgerond, en hoewel ik uiteindelijk een baan had die ik altijd had willen hebben en een luxe leven leidde, was ik nog steeds niet tevreden. Daarom besloot ik nog een stap te zetten en ondernemer te worden. In een poging rijk te worden, verliet ik zelfs mijn baan om al mijn tijd en energie te steken in de aandelenmarkt. Uiteindelijk riskeerde ik al mijn spaargeld in een speculatief spel dat me bankroet achter liet en opzadelde met schuld. In een poging om alles weer terug te winnen, leende ik nog meer om te investeren in vastgoed. Uiteindelijk had ik er niks mee gewonnen. Hoewel ik er voor had kunnen kiezen om een eenvoudig leven te leiden vrij van zorgen, streefde ik in plaats daarvan naar roem en gewin ongeacht wat het me zou kosten, gedwongen door Satans wetten der overleving die stellen dat ‘mensen moeite hebben hogerop te komen, maar water naar beneden stroomt’ en ‘geen pijn, geen gewin’. Zodra ik iets verkreeg, wilde ik weer iets beters. Ik was nooit tevreden met de status quo en wanneer ik iets verloor was het des te pijnlijker. Als een vlieg gevangen in een spinnenweb, ging ik helemaal op in mijn streven naar roem en gewin zonder mezelf de kans te geven even op adem te komen. Het werd me uiteindelijk duidelijk dat ik niet gelukkig werd van het streven naar roem en gewin. Integendeel, het was een eindeloze afdaling waarin ik mezelf verloor, mijn gezondheid opgaf, geen normaal leven meer had en rondploeterde in een put van wanhoop, allemaal veroorzaakt door het nastreven van roem en gewin. Verder besefte ik waarom die jonge succesvolle vrouw waarover ik in het nieuws had gelezen, zelfmoord had gepleegd toen ze een kwartmiljoen dollar had verloren. Het was enkel het gevolg van een verkeerde kijk op het leven hebben en de consequentie van het streven naar roem en gewin. Door dit te realiseren, kreeg ik de wil om Satan te verslaan; het zorgde ervoor dat ik oprecht de waarheid wilde nastreven en mezelf nooit toe te staan me opnieuw te verliezen in een dwaze jacht naar roem en gewin.

Na een tijdje merkte ik echter dat elke keer als ik iemand zag met wie het goed ging, die zorg droeg voor een mooi gezin en een geweldige carrière had, ik steevast het gevoel had gefaald te hebben als persoon, omdat ik nog steeds alleen en zonder werk was. Vervolgens stak mijn ambitieuze lust weer de kop op. Ik investeerde weer een grote som met geld, wat me weer mijn zuurverdiende spaargeld deed verliezen. Pas toen realiseerde ik me hoe erg ik verstrikt was geraakt door deze jacht naar roem en gewin. Ik was verstoken van de waarheid en had mezelf wijd opengesteld om door Satan te worden gemanipuleerd. Diep van binnen schreeuwde ik het uit naar God om me te redden en vroeg ik Hem me te helpen te ontkomen aan deze valstrik van roem en gewin. Later moest ik aan iemand in mijn familie denken die door iedereen werd bewonderd. Ze was extreem rijk, haar zoon had een succesvolle carrière en ze was juist afgelopen jaar blij naar de Verenigde Staten afgereisd om te helpen in de verzorging van haar kleinzoon. Maar toen, dit jaar, kreeg ze onverwacht te horen dat ze terminaal ziek was. Ze was genoodzaakt om in een ziekenhuisbed te liggen en voelde zich alleen en hulpeloos, alleen maar wachtend op het einde van haar leven. Toen dacht ik aan de moeder van mijn schoonzus. Toen ze jong waren, hadden zij en haar man hun leven uit het niets opgebouwd, inclusief het verdienen van wat geld door een kleine fabriek te openen en wat huurpanden te kopen. Maar op dat moment werd ook zij door ziekte getroffen en kon ze niet langer voor zichzelf zorgen. Ze had de afgelopen jaren in een verzorgingshuis gewoond en al haar vastgoedpanden verkocht, en gaf bijna haar laatste centen uit van wat zij en haar man hadden gespaard toen ze jonger waren – een onfortuinlijk einde van haar laatste jaren. Toen was daar een van mijn beste vrienden die ik al decennialang kende. Ze had een hoge positie als directeur in haar bedrijf, maar kreeg later borstkanker en moest haar baan opzeggen. Hoewel ze uiteindelijk de kanker overwon door chemotherapie, koste de behandeling uiteindelijk een groot deel van haar zuurverdiende spaargeld. Al deze vrienden en familieleden waren vrouwen die erg succesvol in hun carrière waren en een bepaalde sociale status hadden bereikt. Desondanks, hoeveel roem en gewin ze ook hadden behaald, toen ze geconfronteerd warden met ziekte en dood leken ze zo fragiel, zo ontzettend klein. Het was erg emotioneel voor mij om te zien wat er van hen was geworden. Hoe goed we het ook hebben, hoe gerespecteerd we ook zijn, hoeveel mensen ons vleien – niets van dit alles kan in de plaats komen van een goede gezondheid of ons leven geven. Wat is dan de betekenis van het streven naar roem en gewin?

Ik las het volgende gedeelte uit Gods woord: “Mensen spenderen hun leven op jacht naar geld en roem; ze grijpen zich vast aan deze strohalmen en denken dat deze hun enige middelen van bestaan zijn, alsof ze door het hebben van deze zaken kunnen doorleven en zich bevrijden van de dood. Maar pas als ze dicht bij het sterven zijn, realiseren ze zich hoe ver deze dingen van hen af liggen, hoe zwak ze zijn als de dood hen aankijkt, hoe gemakkelijk ze verpulveren, hoe eenzaam en hulpeloos ze zijn, zonder een plek om naartoe te gaan. Ze beseffen dat het leven niet met geld of roem kan worden gekocht, dat het niet uitmaakt hoe rijk iemand is, hoe verheven zijn of haar positie ook is. Alle mensen zijn even arm en onbelangrijk als zij oog in oog staan met de dood. Ze realiseren zich dat geld geen leven kan kopen, dat roem de dood niet kan uitwissen, dat geld noch roem iemands leven met een enkele minuut, een enkele seconde kan verlengen.” Toen ik Gods woord vergeleek met wat mijn vrienden en familieleden hadden moeten doormaken, drong het tot me door dat zaken als geld, sociale status, dure auto’s en villa’s geen wezenlijke waarde hebben. We komen als we geboren worden met niets op aarde en zonder twijfel kunnen we niets meenemen van deze aarde als we sterven – alles is vergankelijk. Deze dingen zijn inderdaad niet van nut wanneer we ons voorbereiden de dood te ontmoeten. Ze brengen ons geen vrede of plezier, noch doen ze ons ontsnappen aan de dood. Net als de Heer Jezus zei: “Wat heeft een mens eraan de hele wereld te winnen als hij er het leven bij inschiet? Wat zou een mens niet overhebben voor zijn leven?” (Matteüs 16:26). Nogmaals dacht ik aan het feit dat, hoewel ik zoveel jaar gevochten en gestreden had, roem en gewin had verkregen, goedkeuring en respect van anderen had gekregen, en kortstondig mijn eigen ijdelheid had gestreeld, deze zaken me nooit het echte geluk hadden gegeven. Daarentegen dienden ze alleen om mijn verlangens te vergroten en lieten ze me achter met fysieke pijn en een leegte in mijn hart. Toen ik hieraan dacht, wendde ik mij tot God en bad: “God! Ik realiseer me nu dat ik het verkeerde pad heb gekozen. In mijn streven naar roem en gewin, viel ik weer in Satans valstrik. God! Ik bekeer me tot u en bidt dat u me verder leidt op mijn pad.”

Een keer toen ik bezig met mijn geestelijke toewijding, las ik deze woorden van God: “Als iemand het leven ziet als een kans om de soevereiniteit van de Schepper te ervaren en Zijn gezag te leren kennen, als iemand het leven ziet als een zeldzame kans om zijn plicht als geschapen mens te vervullen en zijn missie te vervullen, dan zal iemand noodzakelijkerwijs de juiste kijk op het leven hebben, een leven leiden dat gezegend en geleid wordt door de Schepper, wandelen in het licht van de Schepper, de soevereiniteit van de Schepper kennen, onder Zijn heerschappij vallen, getuige worden van Zijn wonderbaarlijke daden en van Zijn gezag. Onnodig te zeggen dat zo iemand noodzakelijkerwijs geliefd en geaccepteerd zal worden door de Schepper.” Toen ik deze woorden van God las, realiseerde ik me eindelijk wat het meest betekenisvol is wat iemand zou moeten nastreven in zijn of haar leven. We zijn door God geschapen en alles wat we hebben, komt van God. We zouden er op gericht moeten zijn God te leren kennen en iemand te worden die Hem aanbidt en gehoorzaamt. God heeft een plan voor ieder persoon, zaak, en ding in ons dagelijks leven, zodat we Zijn soevereiniteit mogen ervaren en getuigen mogen zijn van Zijn daden. Hierdoor kunnen we leven om God te behagen en een getuige van Hem te zijn. Dit is de enige manier om Gods lof te krijgen en de enige manier om een echt vreugdevol en vredevol leven te leven. Sinds ik begrijp wat Gods wil is, zet ik mij in voor de kerk en strijd ik niet langer om roem en gewin. Ik ga alleen een partnerschap met vrienden aan om wat kleine zakendeals te sluiten en doe wat onbeduidende investeringen hier en daar. In plaats van de glitter en glamour van roem en gewin, heb ik communicatie met mijn broeders en zusters gevonden waarbij we samenkomen om Gods woord te ervaren en te kennen. Dit heeft mij een echt gevoel van vrede gegeven en een gevoel van vrijheid en bevrijding. Bovenal heb ik door eigen ervaring geleerd dat alleen het hebben van geloof in God en het nastreven van de waarheid de echte sleutel is tot geluk! Dank God! Amen!

Lees meer: Met God, is mijn leven niet meer leeg

De bijbelteksten zijn ontleend aan de Nieuwe Bijbelvertaling © 2004/2007 Nederlands Bijbelgenootschap.